بیان مبحث بدعت
بدعت هر قول یا فعل و یا ترک کردنی است که بنده به قصد تعبد برای الله بلند مرتبه انجام می دهد، در حالی که در دین هیچ دلیل شرعی برای مشروعیت آن وجود ندارد.
بدعت به سه قسمت تقسیم می شود:
اول – بدعت های اعتقادی: اعتقاد داشتن بر خلاف آنچه که الله و رسولش به آن خبر دادند، مانند بدعت مماثله و معطله، و نفی کننده تقدیر، و بدعت اعتماد بر عقل بدون وحی، و بدعت این‌که اولیا در جهان تصرف می‌نماید و مانند آن‌ها.
دوم – بدعت عملی: و آن عبادت کردن الله به روشی است که مشروع نمی باشد و انجام دادن عبادتی است که در شریعت دلیلی بر آن وجود ندارد و یا زیاد و کم انجام دادن در عبادت مشروعی در وقت معین که تخصیص نیافته است، و توسل کردن به غیر الله، یا به ذات پیامبری یا بنده صالحی و مانند آن ها.
و نمونه هایی از این نوع بدعت عبارت‌اند از:
بنا بر قبرها، و دعا کردن نزد آن‌ها، ساختن مسجد در قبرستان، و اعیاد و جشن‌های جدیدی که به وسیله‌ی آن‌ها قصد عبادت الله را دارند.
سوم – بدعت ترک کردن: و آن ترک کردن مباح است، یا ترک کردن آنچه که الله فعل آن را طلب نموده است، مانند ترک کردن ازدواج به خاطر عبادت الله، یا ترک کردن خوردن گوشت و مانند آن از پاکی‌ها.
و همه این بدعت‌ها، گمراهی هستند و حرام و مردود و غیر قابل قبول می باشند.
1. الله بلندمرتبه می فرماید:
﴿أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَٰٓؤُاْ شَرَعُواْ لَهُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا لَمۡ يَأۡذَنۢ بِهِ ٱللَّهُۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةُ ٱلۡفَصۡلِ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۗ وَإِنَّ ٱلظَّٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ٢١﴾ [الشورى: 21]
«آیا [مشرکان] معبودانى دارند که بدون اجازۀ الله، [قوانین] دینى برایشان مقرر کردهاند؟
اگر حُکمِ قطعى [براى مهلت دادن به گناهکاران] در میان نبود، [بى‌درنگ] میانشان داورى مىشد؛ و ستمکاران عذابی دردناک [در پیش] دارند»
2. عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ :
«مَنْ أَحْدَثَ فِي أَمْرِنَا هَذَا مَا لَيْسَ فِيهِ، فَهُوَ رَدٌّ»
متفق علیه
عایشه می گوید: رسول الله فرمود:
«هرکس در این امر ما (دین و شریعت اسلامی) چیز جدیدی ایجاد کند که در آن وجود نداشته است، آن عمل مردود است»