آیا شراب در بهشت حلال است و یا نه خیر!؟

آیا شراب در بهشت حلال است و یا نه خیر!؟

و آیا قرآنکریم شراب را در بهشت حلال و اما در دنیا حرام قرار داده است !؟

با مرور کوتاه و ابتدایی به ادبیات زبان عربی و آیات قرانکریم به پاسخ این نقد میپردازیم؛

معمولا اینگونه شبهات توسط افرادی طرح و راه اندازی میشود،که حتی آشنایی ابتدایی با ادبیات زبان عربی و آموزه های اسلامی ندارند.

در این بحث تفاوت شراب دنیوی و شراب بهشتی را در دو نکته بیان میکنیم تا باشد که از یک طرف به اندوخته های علمی شما عزیزان افزوده شوو، و از طرف دیگر پاسخ کوبنده یی باشد به اسلام ستیزان که مدعی کاذب علمیت و عقلانیت هستند!
شراب دنیوی و شراب بهشتی در دو مورد یا دو نکته با هم در تفاوت هستند :
۱- در لغت و اصطلاح زبان عربی .
۲- در کیفیت و اثرات بعد از استفاده

اول : لفظ شراب کلمه عربی است که از لفظ شرب (نوشیدن) گرفته شده و به معنی نوشیدنی است،که شامل تمام انواع نوشیدنی ها میشود نه یک نوع خاصی از نوشیدنی !
و از دید شریعت اسلام شراب یا نوشیدنی بدو دسته تقسیم شده اند:
حرام ؛ آنکه زایل کننده عقل و هوش آدمی است ،و یا خلاصه تر اینکه مضرات بر آدمی در قبال داشته باشد
نمونه اش «خمر» است که از شیره نباتات بدست میاید
حلال ؛هر آن نوشیدنی که در تضاد با نوع اول باشد

پس ثابت شد که از یک طرف لفظ شراب لفظ فارسی و دری نیست ،بلکه لفظ عربی است که همه نوشیدنی ها در بر میگیرد نه یکنوع خاص را .
و از طرف دیگر به نوشیدنی که جوامع فارسی زبان و دری زبان به آن شراب خطاب میکنند، در حقیقت اسمش خمر است که یک نوعی از شراب یا نوشیدنی است !

نکته دوم : با بررسی آیات قرآنی در میاییم که شراب دنیوی یا همان خمر با شراب یا نوشیدنی بهشتی در کیفیت و اثرات بعد از استفاده با هم در تفاوت هستند :

خصوصیات خمر یا به قول عام مردم شراب دنیوی:
شراب دنیوی مست کننده است
با تعطیل کردن عقل و هوش، آدمی را از یاد خدا غافل میکند
منجر به یاوه گویی و چتیات گویی در فرد میشود
اساس پروسه تولید آن بر پلیدی استوار است
عملی شیطانی و منتسب به شیطان است
سوره المائده : 90
سوره البقره : 219

و اما خصوصیات شراب یا نوشیدنی بهشتی :
هیچگونه مستی به دنبال ندارد
زوال عقل و هوش به دنبال ندارد
منجر به یاوه گویی نمیشود،چون زوال عقل به دنبال ندارد
طیب و پاک است و هیچگونه پلیدی در ریشه و پروسه تولیدش ندارد
هدیه یی الله رحمن برای بهشتیان است
سوره واقعه : 18-19
سوره طور : 23
سوره محمد : 15
سوره صافات : 47
سوره مطففین : 25-28

بنا اگر قرآنکریم تعریف یکسان از شراب یا نوشیدنی دنیوی و بهشتی میداشت
و بعدش در دنیا آنرا تحریم و اما در بهشت آنرا حلال قرار میداد، دچار مشکل و تخطی و نقد میشد.
!اما الان دانستیم که قطعا چنین قضیه یی مطرح نبوده ،پس نقد بر این قضیه فاقد اعتبار علمی و منطقیست…!